ISSN: 2375-4338

వరి పరిశోధన: ఓపెన్ యాక్సెస్

అందరికి ప్రవేశం

మా గ్రూప్ ప్రతి సంవత్సరం USA, యూరప్ & ఆసియా అంతటా 3000+ గ్లోబల్ కాన్ఫరెన్స్ ఈవెంట్‌లను నిర్వహిస్తుంది మరియు 1000 కంటే ఎక్కువ సైంటిఫిక్ సొసైటీల మద్దతుతో 700+ ఓపెన్ యాక్సెస్ జర్నల్‌లను ప్రచురిస్తుంది , ఇందులో 50000 మంది ప్రముఖ వ్యక్తులు, ప్రఖ్యాత శాస్త్రవేత్తలు ఎడిటోరియల్ బోర్డ్ సభ్యులుగా ఉన్నారు.

ఎక్కువ మంది పాఠకులు మరియు అనులేఖనాలను పొందే ఓపెన్ యాక్సెస్ జర్నల్స్

700 జర్నల్స్ మరియు 15,000,000 రీడర్లు ప్రతి జర్నల్ 25,000+ రీడర్లను పొందుతున్నారు

ఇండెక్స్ చేయబడింది
  • ఇండెక్స్ కోపర్నికస్
  • గూగుల్ స్కాలర్
  • J గేట్ తెరవండి
  • అకడమిక్ కీలు
  • ఎలక్ట్రానిక్ జర్నల్స్ లైబ్రరీ
  • RefSeek
  • Directory of Research Journal Indexing (DRJI)
  • హమ్దార్డ్ విశ్వవిద్యాలయం
  • EBSCO AZ
  • OCLC- వరల్డ్ క్యాట్
  • విద్వాంసుడు
  • SWB ఆన్‌లైన్ కేటలాగ్
  • వర్చువల్ లైబ్రరీ ఆఫ్ బయాలజీ (విఫాబియో)
  • పబ్లోన్స్
  • యూరో పబ్
ఈ పేజీని భాగస్వామ్యం చేయండి

నైరూప్య

Angola: Rice Crop Grow and Food Security Reinforcement

Chiambo PJ, Coelho JP, Soares FB, Salumbo A and Lima A

Rice is the staple food of more than three billion people around the world. In Angola it is the most consumed food after maize and cassava. At a time when the country population increases at an approximate annual rate of 3.27% associated to an economic and financial crisis, demand for food is increasing and prices are getting higher. Currently the country lives mainly on imports, spending big sums to import more than 400000 tons of rice per year to meet the internal market needs. This situation is exacerbated by the fact that some countries have banned or restricted their rice exports, leading to a shortage and a rise in prices on the world market. These problems threaten the food security of the Angolan population, increasing hunger and poverty every few years. However, the country has the potential to invest in national rice production, thus replacing imports. This work analyses and discusses how this objective can be achieved, starting from the agroecological potential of the Angolan territory, passing through a summary characterization of the different scales of existing rice production systems in the country and ending with a diagnosis of the main fragilities and constraints that limit the expansion of the area and productivity of the rice crop. The main aim of the suggested strategy is to contribute to increase the quantity and quality of rice production in order to ensure that sufficient quantities of rice are available to meet the needs of the internal market demand. For that, public policies should be able to support rice producers through activities such as providing farmers with new technologies and modern sustainable rice cultivation techniques, promoting local agricultural experimentation and rural extension, as well as helping farmers to reduce post-harvest losses and marketing risks.

నిరాకరణ: ఈ సారాంశం ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్ టూల్స్ ఉపయోగించి అనువదించబడింది మరియు ఇంకా సమీక్షించబడలేదు లేదా నిర్ధారించబడలేదు.